شیشه ساعت - درباره ساعت

احتمالا مطلوب‌ترین شیشه ساعت، یاقوت کبود (sapphire) طبیعی و یا مصنوعی است. البته در صنعت بیشتر از نوع مصنوعی آن استفاده می‌شود. سفایر مصنوعی از آلومینیوم اکسید کریستالیزه شده درست شده که همان ویژگی‌های فیزیکی یاقوت طبیعی را داشته به علاوه اینکه بدون رنگ تولید شده و امکان استفاده از آن به عنوان شیشه ساعت را ممکن می‌سازد.
یاقوت کبود سختی‌ای برابر با 9 موس (Mohs - مقیاس نسبی سنجش سختی مواد معدنی) و تنها کمی پایین تر از سختی الماس با سختی 10 موس است. کریستال سفایر یا همان یاقوت؛ در میان انواع شیشه‌ها، کبود کمترین تمایل به شکستن و یا خش افتادن را دارد. برعکس شاید باید نگران این بود که ساعت برروی وسایل دیگر خط و خش نیاندازد! بهترین راه تست و تمایز انواع شیشه‌های دیگر با شیشه سفایر سعی در خط انداختن برروی آن است. یک چاقوی استیل ضد زنگ می‌تواند برروی شیشه‌های معمولی به غیر از سفایر، خط بیاندازد.

این فناوری به صورت لایه نازکی از مواد مخصوص با ضریب شکستی میان شیشه ساعت و هوا است تا مقدار نور منعکس شده را کاهش دهد. شیشه‌های مجهز به این لایه مخصوص را اصطلاحا آنتی‌رفلکس (antireflex) و یا ضد انعکاس می‌نامند. لایه آنتی‌رفلکس هم برروی شیشه معدنی و هم شیشه یاقوت (سفایر) قابل نصب است. با توجه به ضریب شکست بالاتر کریستال سفایر (1.8) به نسبت شیشه (1.47)، شاید صفحه‌های سفایر بیشتر به این فناوری نیازمند باشند.
برخی از برند‌های ساعت‌ساز (مانند برایتلینگ - Breitling) برای به حداکثر رساندن اثر ضد انعکاسی، این لایه را برروی هر دو وجه شیشه ساعت اضافه می‌کنند که البته این کار باعث بالاتر رفتن قیمت تمام شده ساعت نیز می‌شود. اما در حالت کلی لایه ضد انعکاس معمولا برروی وجه داخلی شیشه‌های سفایر (برای از بین نبردن ماهیت ضد خش بودن سفایر) اضافه می‌شود.