ارباب قلعه: داستان پاسکال رفتی و باوت (Pascal Raffy & Bovet)
شرکت باوت در سال 1822 توسط ادوارد باوت با تمرکز بر تجارت ساعت سازی با چین بنیانگذاری شد. این برند توسط پاسکال رفتی، مدیر اجرایی سابق یک شرکت دارویی و یک مجموعه دار ساعت، در سال 2001 خریداری شد. کمی بعد از آن، رفتی شروع به خریداری مکان های تولیدی بیشتری در سویس کرد، نه صرفاً برای حصول اطمینان از استقلال شرکت، بلکه برای داشتن کنترل کامل روی کیفیت تمامی جنبه های تولید.
امروز باوت ساعت های haute horlogerie را ارائه می دهد که بی تردید از تاریخچۀ ساعت های جیبی این برند الهام گرفته است. این شرکت، فنر ها و صفحه های خود را تولید می کند، و همچنین طراحی موتور و تولید آن نیز در داخل شرکت صورت می گیرد. برخی از تخصص های این شرکت تولید موتورهای پیچیده، و البته تزئینات و سیستم قاب قابل تبدیل Amadeo می باشد. این ساخت انحصاری امکان می دهد تا ساعت به عنوان یک ساعت مچی، ساعت جیبی یا حتی یک ساعت کوچک رومیزی استفاده شود. در حال حاضر، باوت بیش از 100 کارمند دارد و سالانه حدود 2000 ساعت تولید می کند.
Le Chateau de Motiers در اوایل قرن چهاردهم توسط رادولف چهارم ساخته شد. هنری فرانسوا دوبوا باوت آن را در سال 1835 خریداری کرد، اما وراث خانوادۀ باوت در سال 1957 آن را به کانتون نوشات هدیه دادند. آن در سال 2006 به پاسکال رفتی منتقل شد و اکنون، پس از یک نوسازی گسترده، محل کارگاه های مونتاژ این برند است. رفتی به این مکان علاقه ای نداشت تا وقتی که متوجه شد که آنجا یک زمانی به خانوادۀ رفتی تعلق داشت. زمانی که او قلعه را برای اولین بار دید و متوجه ارتباط آن با باوت شد، به سرعت تصمیم به خریداری آن گرفت. و شاید او این تصمیم را گرفت به دلیل اینکه خانۀ ادوارد باوت در فلوریر قبلاً به عنوان سالن شهر استفاده می شد و امروز مکان بنیاد کیفیت فلوریر است که باوت یکی از بنیانگذاران آن است.
همچنین در سال 2006، درست دو ماه پس از خریداری قلعه، یک ملک دیگر به پاسکال رفتی پیشنهاد شد – مکانی که امروزه با نام Dimier 1783 Manufacture de Haute Horlogerie شناخته می شود. رفتی در مورد جلسۀ خود با مالک آن شرکت می گوید «من می دانم که شما می توانید در زمان کوتاه تصمیمات بسیار خوبی بگیرید.» دیمیر قبلاً عرضه کنندۀ قسمت های موتور برای چندین برند هاوت هورلوگری، از قبیل باوت بود و 72 کارمند داشت. و در واقع، گرفتن این تصمیم زمان خیلی کمی برد. رفتی برای ملاقات با کارکنان به تراملان رفت و تصمیم گرفت که آن را به مایملک خود اضافه کند. «زمانی که من به چشمان آنها نگاه کردم، با خود گفتم، ببین اینجا اشتیاق واقعی قرار گرفته است».
امروزه دیمیر عمدتاً مسئول توسعه و تولید موتورهای خود برند است، از قبیل ابزارها، فنرها و چرخدنده ها.
اما جستجوی رفتی برای آنچه که او «ساعت سازی واقعی» می نامد، اینجا متوقف نمی شود. در سپتامبر 2006، خریداری Bovet 1822 Manufacture de Cadrans (cardens در زبان فرانسوی به معنای صفحۀ ساعت می باشد) توانمندی های داخلی برند باوت را افزایش داد. و در آخر، رفتی همچنین یک سهم کوچک در شرکتی دارد که قاب های برند باوت را عرضه می کند، که این بدان معناست که قسمت های چندان زیادی از برند برون سپاری نمی شوند.
برای پاسکال رفتی این سرمایه گذاری ها تنها به معنای کار کردن با چهار مکان و موقعیت مختلف نبود. «در سال 2005، ما در خانۀ باوت 38 نفر بودیم. در دسامبر 2006 ما 143 بودیم». او می افزاید: «من کاری را می کنم که دوست دارم. من ساعت های خود و افراد مشتاقی که آنها را می سازند را دوست دارم. این دیوانه وار است و در عین حالی زندگی ات را می سازد.»